BİLGELİK
Bir insanın başka birine öğreteceği en güzel şey, kendinden üstün bulduğu bilgi karşısında saygıyla eğilmeyi küçüklük görmemektir. Şu yaşadığımız teknoloji çağında kimin kimden bilgili olduğunu anlamak gerçekten güç. Herkes bilginin efendisi, bilgiçliğin dik âlâsı.
Böyle insanlarla karşılaştığımda edebim gereği susmayı, hı hı deyip geçiştirmeyi kendime yediremesem de bunu yapabilmeyi bir erdem olarak görenlerdenim. Aynı zamanda da işin aslını araştırıp öğrenmeme vesile olan bilgelik müsveddelerine gizli bir şükran duyanlardan. Bence insanın pek çok alanda okuyup, gözlemleyip izlenim ve birikimleriyle kendini geliştirmesi, zenginleştirmesi; her konuda bir fikir sahibi olması gerekiyor. Bu bizim şahit olduğumuz sürekli değişen, büyüyen bilgi çağında öğrenme açlığımızın bir neticesi. Benim kızdığımsa öğrendiklerini sözüm ona bir uzman edasıyla ve daha da ileri giderek ukalalık raddesinde paylaşmaya çalışan, sürekli kendi bildiklerinin doğruluğunu kanıt için uğraşan, bilmediği hiçbir mevzunun olmadığı, her konuda söyleyecek sözü nerden bulabildiğine hayretler içinde kaldığınız, meziyeti sadece konuşmak olan, dinlemek mefhumundan bihaber; her lafa maydanoz olup tereciye tere satmaya kalkan münasebetsiz insanlar topluluğu.
Size tavsiyem onlarla laf yarışına girmeyin. İçinizden ona kadar sayın, ayaktaysanız oturun, oturuyorsanız kalkıp oradan uzaklaşın. Terk etmek kabalık derseniz de o anda olmayı istediğiniz bir yeri hayal edip tırnaklarınızı hafif yiyerek dinliyormuş gibi yapabilirsiniz. Böylece bilgelik yolunda siz de bir adım atmış olursunuz bence.
AYŞE FUNDA ÇOLAK